Poemas Pendurados dun cabelo

RILLABA A MÁGOA O SEU CORAZÓN FORTE

Rillaba a mágoa o seu corazón forte,

seu corazón de cerne de carballo.

E un burato pequeno

a poeira deitaba

en bágoa dolorosa.

Machado de gigante

non, as duas mans brandido,

fendida en dous o seu corazón nobre.

Mais verme sen lecer,

zugando-lle ia a seiva.

Mais morcego interior

na catedral formosa

da sua alma ergueita,

roubando-lle aceite

con que acender as lámpadas da dita.

Decote á ollada témero,

de bronce revestido,

de aceiro coroado,

chegou a ser non paladin armado,

mais armadura oca.


LA TRISTEZA ROÍA SU FUERTE CORAZÓN

(tristeza de un hombre fuerte)

Roía la tristeza su corazón fuerte,

su corazón de médula de roble.

Y un pequeño agujero

la polvareda yacía

en lágrima dolorosa.

Hacha de gigante

no, ambas manos blandieron,

partió su noble corazón en dos.

Pero mírame sin tiempo libre

sorbiéndole su savia.

Pero murciélago interior

en la hermosa catedral

de su alma levantada,

robándole aceite

con el que encender las lámparas de la dicha.

Todos los días la mirada temible

recubierto de bronce,

hecho de acero coronado,

se convirtió en no héroe armado,

pero armadura hueca.

2 Respostas a “Poemas Pendurados dun cabelo”

  1. I’m on business brubiol ciprofloxacino tabletas 250 mg There are many firsts this year aimed at widening the appeal of the Cup. The sailing is in sight of spectators on shore in Ellison’s home waters of San Francisco Bay. And you can download real-time race data and apps to watch the crews in action, thanks to remote-control cameras affixed to each AC72.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

*