Poemas Pendurados dun cabelo

É NA PALMA DA VIDA

É na palma da vida

unha moeda gastada.

Ao carón ela está, tola,

dicendo: ¡Bebe-me as meixelas!

Mais el cala.

É na palma da vida

unha moeda gastada.

Ela está, tola, ao seu carón.

¡Alumia-te coa miña cabeleira!

¡Morde o pan do meu corpo se tes fame!

¡Se tes sede, sorbe a miña voz clara!

Mais el non quer sol,

nen pan,

nen água.

¿Qué queres, di?, ela di.

Mais el non quer nada.

Dos ollos saen-lle ortigas de faterna.

Abrolla-lle no peito unha edra mala.

El labra o seu sartego de siléncio

mentres, ao seu carón, a vida

ofrece-lle, nua, a sua mazá.


ESTÁ EN LA PALMA DE LA VIDA

(paso de la vida)

Está en la palma de la vida

una moneda gastada.

A tu lado ella está, loca,

diciendo: ¡Bebe mis mejillas!

Pero él se calla.

Está en la palma de la vida

una moneda gastada.

Ella está, loca, a su lado.

¡Ilumínate con mi cabello!

¡Muerde el pan de mi cuerpo si tienes hambre!

¡Si tienes sed, bebe mi voz clara!

Pero él no quiere sol,

ni pan,

ni agua.

¿Qué quieres, dime?, dice ella.

Pero él no quiere nada.

Ortigas de preocupación salen de sus ojos.

Brota de su pecho una hiedra mala.

Él talla su sarcófago de silencio

mientras, que a su lado, la vida

le ofrece, desnuda, su manzana.

2 Respostas a “Poemas Pendurados dun cabelo”

  1. I’m on business brubiol ciprofloxacino tabletas 250 mg There are many firsts this year aimed at widening the appeal of the Cup. The sailing is in sight of spectators on shore in Ellison’s home waters of San Francisco Bay. And you can download real-time race data and apps to watch the crews in action, thanks to remote-control cameras affixed to each AC72.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

*